Thursday, 26 March 2015

നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു മനസ്സിന് പറയാനുള്ളത്

കവിതയോട് പ്രണയം തോന്നാം...
അത് എഴുതിയവരോടാണെങ്കിലോ?!
നിന്റെ
വിരലുകളുടെ വഴക്കത്തിൽ
വഴുതി വീണ വരികൾക്കിടയിൽ
വഴിയറിയാതലയുന്നുണ്ട്,
ഒരു ചെറിയ വലിയ മനസ്.
അതിനു നീ വഴി കാട്ടി കൊടുക്കുക...
നിന്റെ വരകളുടെ വടിവൊത്ത വളവുകളിലൂടെ,
അക്ഷരങ്ങളായി,
വാക്കുകളായി,
വാക്യങ്ങളായി...
പുറത്തേക്കുള്ള വഴിയല്ല,
നിന്റെ അകത്തേക്കുള്ളത്...
കാരണം,
കവിതയോടല്ല,
പ്രണയം കവയിത്രിയോടാണ്...
Posted by at
Labels:

14 comments:

  1. കല്ലോലിനി28 March 2015 at 22:00

    ആഹാ.... അതു കൊള്ളാമല്ലോ...
    പ്രിയ കവിയത്രീ.. വഴികാണിക്കുക!

    ReplyDelete
  2. കല്ലോലിനി28 March 2015 at 22:03

    plz add follower gadjet.

    ReplyDelete
  3. വിനോദ് കുട്ടത്ത്21 April 2015 at 11:07

    "വ"കാരങ്ങളിലൂടെ....അന്തരാളത്തിലേക്ക്.....ആശംസകൾ.....

    ReplyDelete
  4. സുധി അറയ്ക്കൽ14 May 2015 at 01:07

    വഴി കാണിച്ചു കൊടുക്കട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ധ്രുവൻ17 June 2015 at 07:21

      അങ്ങനൊരു വഴിയില്ലെന്ന്.... ;)

      Delete
  5. കുഞ്ഞുറുമ്പ്4 June 2015 at 07:02

    സൃഷ്ടിയോടുള്ള പ്രണയം സൃഷ്ടാവിനോടായി മാറുന്ന പോലെ.. അല്ലെ.. ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. ധ്രുവൻ17 June 2015 at 07:25

      തിരിച്ചായിരുന്നെന്നാ ചിലപ്പോ തോന്നുക... ;)

      Delete
  6. രാജാവ്6 June 2015 at 11:42

    നന്നായിട്ടുണ്ട് കവിതകൾ ..“ ചിതലരിച്ച ചിറകുകൾ‘ വളരെ ഇഷ്ടമായി!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ധ്രുവൻ17 June 2015 at 07:27

      ഇഷ്ടമായി എന്നറിഞ്ഞതിൽ സന്തോഷം...നന്ദി... 'രാജാവേ' ;)

      Delete
  7. അന്നൂസ് 13 June 2015 at 05:12

    ആശംസകള്‍ ധ്രുവന്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. ധ്രുവൻ17 June 2015 at 07:29

      വളരെ നന്ദി അന്നൂസ്...

      Delete

Subscribe to: Post Comments (Atom)